Tarih:5 Ocak 2019

Sporda 2018’e kısa bir bakış

Bu sene futbolda bir yarışa girdik. 2024 için Almanya ile çekiştik fakat kaybettik. Sayısı 30’a varan statlarımızla övünerek bu şampiyonayı almayı bekledik. Ama bunun için çok daha başka faktörlerin rol oynadığını gördük.

TOHM’ları kurduk. Amaç, hemen her branşta milli olmayı hak edecek sporcuları seçecek ve onları antrene ederek milli sporcu olmalarını sağlayacaktık. Birçok spor dalında çeşitli illerde yıldızı 5’e ulaşan otelleri kamp merkezi olarak seçtik, doğru dürüst spor ya da egzersiz yapılamayacak yerlerde güya antrenman yaptırdık. Yine de başarılı olamadık.

TOHM (Türkiye Olimpik Hazırlık Merkezleri) aslında eski Doğu Blok uygulamasıdır. Sosyalist sisteme  dahil olan ülkeler “İNTERNAT” dedikleri bir yapılanma ile hem eğitimi hem de sporu bir araya getirerek başarılı sporcular için iyi olanaklar yaratan bir kurum oluşturdular.

Bu sistemde öğrenci olanlar sabahtan öğleye kadar eğitimlerine gidiyorlar, öğle vakti döndükleri merkezlerde yemeklerini yedikten sonra bir süre dinleniyorlar, ardından kendi sporlarının antrenmanlarını sürdürüyorlardı. Böylelikle hem eğitim hem de spor bir arada yapılıyordu.

Ülkemizdeki uygulamasında doğru bilgilere ulaşamadığım için yazmakta güçlük çekiyor olsam da eğitim ve spor arasında çekişme hatta buna çatışma da diyebilirim, devam ediyor. Çünkü bazı sporlarda tam verim alınacak döneme gelindiğinde, aileler çocuklarını spordan çekiyorlar. Bunu önlemek için galiba TOHM bile yeterli olamadı.

Gelelim spor yönetimine: Önceki hafta Ankara’da sürmekte olan bir eğitim esnasında çeşitli telefon görüşmeleri yaptım. Spor Genel Müdürlüğü yardımcılıklarının sayısı arttı derken tam tersi bir tablo ile karşılaştım. Şu anda Gençlik ve Spor Bakanlığına bağlı 7 Genel Müdürlüğün olduğunu öğrendim. En önemli değişiklik olarak Gençlik ve Spor İl Müdürleri artık Spor Genel Müdürlüğüne değil doğrudan Spor Bakanlığına bağlı olarak çalışıyor olmalarını gösterebilirim.

Dikkatinizi çekerim, bir ara bu genel müdürlük ismine “Hizmetleri” sözcüğü eklenmişti (!), şimdi bu sözcük çıkarıldı. Kurulan gençlik merkezleri ile yine de arzulanan aktif, dinamik ve üretken bir gençliğin yaratılamadığı bir gerçek. Gençlerin talepleri, arzuları ve hedefleri bu türden ve yapmacık (bazılarına iş ve pozisyon yaratma gayretleri) uygulamalarla oluşturulan kurumlarla karşılanamadığı açık şekilde anlaşılmış oldu. Okul öncesi çağlardan itibaren hem eğitim hem de öğretim ve buna bağlı hareket/spor aktiviteleri yeniden gözden geçirilmelidir.

Güzel bir gelişme olarak notlarıma eklediğim bir konu, ilköğretimin birinci kademesinde ilk 3 yıl içindeki beden eğitimi ve spor (Buna şimdi oyun eklendi sanırım) derslerine Beden eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin girecek oluşlarıdır. Bu gelişme ile bir grup işsiz öğretmenimizin istihdamının sağlanacak oluşu sağlıklı bir karardır. Bu nedenle Eğitim Bakanımızın kararını alkışlıyoruz.

Kulüplerimize ve spor federasyonlarına göz atmak istemiyorum. Futbola getirilen yeni değerlendirme sistemi ile bu oyunun ruhunu bozmaya çalışıyorlar. Spor tesislerinin içimizi acıtan hallerini yazmıyorum. Her yağmurda akan tavanlar, zemini basan sular, ısıtılmayan salonlar, aydınlatılmayan salonlar, akşam antrenmanlarında karartılan statlar (Antrenmanlarda bu statlar ışıl ışıl olmalıdır!) olduğu sürece ortaya çıkan kötü antrenman koşulları, iyi bir spor ve sporcunun yetişmesi, gelişmesi için yeterli olmayacaktır.

Ama ümitli olmaya devam etmek zorundayız. Bu sorunlar, çok küçük revize kararlarla hızlı şekilde düzeltilebilir. Önemli olan bu konuda kararlı ve irade sahibi olabilmektir. Bu özelliğe sahip birçok insanımızın varlığı da unutulmamalıdır. Bu vesile ile herkese iyi ve yeni bir yıl diliyorum.