Spor bir karakter isidir

Sizi bugünlere getiren çalismalariniz olabilir. Ama burada tutacak olan karakterinizdir. Isi bilmeden spora soyunmak, spor yapmak, seyirci olmak, taraftar olmak, kupa vermek o kadar kolay degildir. Yazdiklarimin hepsini yaparsiniz ama her biri için ayri bir uzmanlik gerekli oldugunu bilmek zorundasiniz.

Taraftarlik kulüp ruhu altindaki gizli bir silahtir. Kolay olunmaz. Çesitli türleri vardir. Sizi farkli kimliklere büründürür. Zamanla olgunlasirsiniz. Zor fakat imkânsiz degildir.

Seyirci olmak isin en basit tarafidir. Olaylara nasil seyirci kalmayi basariyorsak, maçlarda da gollere, paslara, oyunculara seyirci kalir, sonra da maç sonucunu bile unutur gideriz.

Spora soyunmak spor ayakkabilarini günlük olarak giymeye baslamakla moda haline geldi. “Spor olsun” diye spor ayakkabilarini giyerken, sentetik hali sahalarda fileleri havalandirirken, kauçuklarin kirli havasini solurken basladigimiz bir aktivitedir. Hem spor hem de zehir, neredeyse “ikisi bir arada” ...

Kupa vermek bir sanattir ve yüzyillara dayanan bir gelenektir. Ama bu spor kültürünü kim bize ögretecek ki? Madalya sporcuya, kupa takimin kaptanina verilir. Spor yöneticisi diye geçinenlere ithaf olunur!

Kisa kisa yazdim hepsini. Isi bilmeden sporda olmak, spora kosmak pek kolay degildir. Bunu bir önemli istigal alani olarak görmek gerekir. Egitimi, deneyimi ve önemli bir arka plani olan yasam tarzidir spor. Ben bunu izcilikle açiklamayi severim: “Izcilik ögrenilmez, yasanir!”

Sporu yasamayan ögrenemez. Nasil yasanir, nasil yapilir, nasil yasatilir? Bunlara dogru cevaplar vermek gerekir.

Bu yüzdendir, spor bir karakter isidir!