Eğitimde Vizyon üzerine...

Aslında çok beğenildiği söylenen ve dillendiren sayısı oldukça az olan Eğitimde Finlandiya Modelinin kötü kopyası özelliğindeki vizyon çalışması üzerindeki değerlendirmelerin detaylarına giremedim. Bir kalemde ve birden büyük değişikliklerin beklentisi içinde olmak kadar tuhaf bir durum olmakla beraber, ortaya andımız konusunun çıkması da bir tesadüf değil bence.

Sanıyorum diğer alanlarda olduğu gibi eğitimde de bir karışıklık ve kaos durumunun olması bazılarını besliyor gibi görünse de bunu değiştirmeye odaklanmış bakan ve etraftakilerinin işi kolay görünmüyor. İyi niyetli, hedefe kitlenmiş fakat uygulamadaki sorunlara çare özellikli çözümlerin yaratıcıları olmadığı sürece burada gereken başarı ortaya çıkamaz.

Birkaç kez yazdım, teneffüslerin süresinin artması gerektiğini ve orada çocuklarımızın birbirleri ile etkileşimde olduklarını, o zaman diliminde egzersiz yapmaları gerektiğini bundan birkaç hafta kadar önce aktardım. Çok hoşuma gitti, Sayın Bakanımız da benzer görüşleri dile getirdi. Bu konuda değil 150 sayfalık bir vizyon belgesinin yazılması ve yayınlanması, yüzlerce terabaytlık eserler de ortaya koysak ana hedef belirlenmedikçe ve bu iş için ciddi bir insan kaynakları devreye alınmazsa sonuca ulaşamayız.

Bu konularda okullar değil, öğretmenlerin eğitilmesi son derece olmakla beraber onların yetiştikleri Üniversitelerin yeniden ele alınması gereklidir. Bir kere herkes şu siyaset illetinden kurtulmalıdır. Her iki taraf, neyin ne olduğunu bilmeden ait oldukları siyaset okullarının anlamsız ilkelerine bağlı kalmayı sürdürüyorlar. Bundan bir sonuç çıkmaz ve bundan sonra da çıkmaz.

Ülkemizin sorunu, eğitimle elde ettiğimiz diplomanın bir işe yaramadığı, o kâğıda göre iş bulunamadığı ve boşa geçirilen yılların aile bütçelerine çok ciddi problemler getirmesidir. Kimlerin Üniversite okuyabileceği ilk ve orta öğretim döneminde belirlenmelidir. Meslek eğitimi konusunda her şeyi bir tarafa bırakıp, ihtiyacımız olan sektörlere insan yetiştiren programlara destek olmalıyız. Bunun dışında uygulamalar gereksiz para ve zaman harcamaktan öteye gitmeyecektir. Ne yazık ki artık kaybettiğimiz zaman kadar paralarımızı da geriye getiremiyoruz.

Unutulmaması gereken en önemli konu gerek meslek okulları ve gerekse teknik okullarda eğitim vermekte olan öğretim elemanlarının mutlu olmalarını sağlayacak önlemlerin bir an önce alınmasıdır. Oralarda kaliteli eğiticiler, ustalar yanında çok ciddi makine ve teçhizat eksikliklerinin varlığı söz konusudur. Yavaş yavaş fakat emin adımlarla mezun olduklarında işi hazır sektörlere yönelik reformlar bizim eğitim ve iş dünyasındaki sorunlarımızın çözümünde önemli adımların başında yer almalıdır.

Vizyon’a bakınca bunlar ortaya çıktı, tamamını dikkatlice okuyunca görüşlerim değişir mi bilmiyorum? Gayret göstermek ve gayretli olmak zorundayız. Açı değişikliğine ihtiyacımız var. Nereye baktığımızı, nereden baktığımızı bir kez daha gözden geçirmekte fayda var.